Illustration

Lisette Brattinga

Na ruim 40 jaar migraine is die onvoorspelbare handrem van mijn leven!
Eindelijk kan ik weer vol gas leven en werken. Ik durf weer naar feestjes, verleg - nog wel behoedzaam - mijn grenzen. Als business coach kan ik nu nóg meer ondernemers helpen met de groei van hun bedrijf. Het mooie is, dat ik ook bij mijn klanten onbewuste patronen herken. Vaak zijn ze vermomd als chronische klachten. Ze staan de groei van een bedrijf zeker in de weg.
Het is zo heerlijk dat ik niet meer overal zo bij na hoef te denken van tevoren. Je kent dat wikken en wegen wel: is dit een goed idee of niet? Kan dat wel, drie afspraken op een dag? Het leven is zo veel relaxter! Ik gun dit iedereen. Graag vertel ik je over mijn migrainereis en hoe ik ervan afkwam. 

De eerste jaren had ik af en toe migraine, maar vanaf mijn 30e heb ik met regelmaat maandenlang elke dag migraine gehad. Niet te doen. Werkelijk alles heb ik geprobeerd om ervan af te komen. Ik heb talloze artsen en therapeuten gezien; van neurologen tot osteopaten, zelfs in het buitenland. Maar ook heb ik TCM, allerlei diëten, voedingssupplementen, Reiki, Yoga en orthomoleculaire therapie geprobeerd. Zelfs Botox op 31 plekken in mijn hoofd en nek. Veel van deze oplossingen werkten vaak wel even. Of was het te wijten aan het welbekende placebo-effect? 

Gelukkig hield het medicijn Zomig mij nog redelijk op de been. Hierdoor kon ik vaak wel gewoon werken, al liep ik er soms als een zombie bij. Regelmatig heb ik feestjes afgezegd, ook weekendjes weg met vriendinnen of familie trok ik meestal niet. Tijdens een hoofdpijn onderzoek in het LUMC bleek dat ik een medicijnverslaving had, zowel van de paracetamol als van Zomig. Ik gebruikte dagelijks medicijnen en ik bleek de hoofdpijn met deze medicijnen in stand te houden. Wist ik veel. Ik dacht dat het kwam door dat ik altijd hard werkte en weinig tijd aan mezelf besteedde. 

Het eerste keerpunt diende zich in 2018 aan, toen ik een intensief revalidatietraject bij Spine & Joint Centre in Rotterdam deed. Daar kwam ik erachter dat ik pas pijn voelde bij een 8 op een schaal van 0 tot 10. Oftewel, ik schakelde onbewust de signalen en mijn gevoel uit en dan was het vaak al te laat. Dat was een heel belangrijk inzicht. Het lijntje naar mijn gevoel moest ik dus repareren. Maar ja, hoe doe je dat? Dat was nog een hele zoektocht. 

Waarom zette ik het lijntje naar mijn gevoel onbewust uit? De oorsprong bleek te liggen in mijn vroege jeugd. Mijn ouders hadden veel ruzie die eindigde in een voortslepende vechtscheiding. De migraine was een beschermings- en overlevingsmechanisme om mijzelf af te schermen van ruzies thuis. Onbewust overgenomen van mijn moeder die ook migraine had. Ik stond altijd aan. Bang dat mijn ouders weer ruzie kregen. Als kind heb ik mezelf zo aangepast, dat ik mezelf kwijt ben geraakt. En ik durfde niet te voelen, te bang voor de pijn. 

Er bleken meerdere trauma’s een rol te spelen, terwijl ik rationeel zeker wist dat ik geen trauma’s had. Ik had immers bij een psycholoog jarenlang over mijn jeugd gesproken, alles verwerkt en geaccepteerd. Dacht ik…. Dat wilde ik denken, want ik kon er anders niet mee omgaan. Ik bagatelliseerde en relativeerde, jarenlang. 

Om het lijntje naar mijn gevoel te repareren ben ik eerst aan de slag gegaan met mediteren, meer tijd voor mezelf nemen, beter mijn eigen grenzen voelen en bewaken maar dat bleek niet genoeg te zijn. Ik moest toch echt de ‘monsters’ in de bek gaan kijken om van mijn migraine af te komen. Via een klant ben ik bij een therapeut met een zeer goed gevulde gereedschapskist beland. Zij heeft bij mij allerlei therapieën gecombineerd zoals OldPain2 Go, Thought Field Therapy, EFT tapping, brain hacks en EMDR. En het laatste stukje heb ik uiteindelijk opgelost met RTT-hypnotherapie en een Body Mind Reset. 

Eigenlijk gaat het om het omleiden of her programmeren van onbewuste ingesleten patronen naar nieuwe neuropathways, nieuwe wegen in je hersenen. Daarnaast kunnen trauma’s met genoemde technieken ‘verhuizen’ van je onderbewustzijn naar je bewustzijn zodat je ze daar kunt ‘opruimen’ of neutraliseren. Het was wel een ui die ik afpelde, laagje voor laagje. Het was langere tijd hard werken, ontzettend los leren laten, vallen en opstaan maar ik kan het nu echt zeggen: Ik ben er vanaf! Ik krijg nu op tijd een seintje en weet wat ik moet doen.

De moraal van mijn verhaal? Het is de moeite waard om te onderzoeken of er nare ervaringen of trauma's onderliggend zijn aan jouw migraine. Zoek de oplossing ook in jezelf in plaats van alleen buiten jezelf. Natuurlijk kan het iets fysieks zijn maar nare ervaringen van vroeger zijn in ieder geval niet helpend om ervan te komen. En weet je? Trauma's of nare ervaringen even aandacht geven is lang niet zo eng en spannend als je denkt en kan een cadeau zijn voor de rest van je leven. Hopelijk een pijnvrij leven!