Layla Nederlof

Sinds de puberteit heb ik last gehad van heftige migraineaanvallen, gemiddeld één per maand. Soms periodes wat minder. Ik vond de aanvallen zeer heftig, omdat ik dan niet goed kon functioneren en afhankelijk was van anderen. 
Een migraineaanval begon met het verliezen van een deel van mijn zicht door aura’s, waarna altijd de paniek toe sloeg. Dan kwam ik niet meer uit mijn woorden en wist ik niet meer hoe te handelen. Heftige hoofdpijn en dagen van prikkelgevoeligheid en langzaam denken zouden volgen. 
Meerdere malen per maand werden mijn ouders gebeld om mij van school te komen halen. Later werden dit collega’s en vrienden. Ik kreeg verschillende soorten medicatie voorgeschreven van de huisarts met weinig effect, hooguit wat minder heftige hoofdpijn. Behalve de mededeling dat ik er maar mee moest leren leven bleef verdere hulp uit.  
Rond mijn 25e gingen de migraineaanvallen gepaard met mini-depressies gedurende twee à drie dagen. Hierdoor werd ik echt bang werd voor de aanvallen. Ik ging situaties vermijden uit angst voor een aanval. Dit veroorzaakte veel stress. Toen ik 27 was, werd ik voor het eerst zwanger. Tijdens mijn zwangerschap werd mijn bloeddruk heel hoog. Per toeval ontdekte ik dat medicatie tegen hoge bloeddruk een positieve invloed had op mijn migraine; zowel de frequentie als de heftigheid verminderde. Helaas bleef de angst. 
Na vijf jaar gaf mijn lichaam een duidelijk signaal dat het klaar was; ik kreeg een burn-out, en de migraineaanvallen waren frequenter en heftiger. Hierdoor functioneerde ik niet meer in het dagelijks leven; ik kon de deur niet meer uit, kon nauwelijks nog gesprekken voeren met mensen, was snel overprikkeld en wist niet meer hoe ik moest koken. Ik belande bij de neuroloog die besloot een medicijn tegen epilepsie te geven. De migraine was daarmee weg, maar in ruil daarvoor kon ik nauwelijks eten, verloor ik (te)veel gewicht, raakte ondervoed en kreeg depressieve klachten. Toen besloot ik dat het klaar was. 
Ik stopte alle medicatie, wilde geen arts meer zien en dook in de wereld van de complementaire zorg. Sommige dingen hielpen, andere dingen niet. Ik leerde op een holistische manier naar mezelf te kijken en naar mijn lichaam te luisteren. In mijn geval hadden de aanvallen alles te maken met stress. Echter, de stress werd door meer veroorzaakt dan ik altijd had gedacht (werk of een druk leven). Het was tevens een onregelmatige leefstijl, te weinig slapen, ongezond eten en te veel sporten. Ook werd stress veroorzaakt door het zorgen voor anderen en jezelf daarbij altijd op de tweede plaats te zetten.
Door het bijhouden van dagboeken, lijstjes, enzovoort heb ik het inzicht gekregen in alles wat bij mij en mijn lichaam stress veroorzaakt. Mijn persoonlijke ontdekking was dat stress alleen niet tot een migraineaanval leidt, maar verschillende factoren samen wel. Ik kan bijvoorbeeld wel rode wijn drinken, maar als ik dat combineer met slaaptekort, slecht eten en een week niet sporten, dan kan dat glas wijn wél een aanval uitlokken. Om een aanval te voorkomen, zorg ik voor een goede wekelijkse verdeling van werk, ontspanning, zingeving en sport. Daarnaast beperk ik ook het gebruik van alcohol, gluten en melkproducten.   
De laatste drie jaar heb ik nauwelijks nog migraineaanvallen; de laatste was een half jaar geleden en die was vele malen milder dan alle voorgaande aanvallen. In het begin bleef ik bij elke schittering van licht buiten bang voor een nieuwe aanval. EMDR heeft me heel erg geholpen om van deze angst af te komen. 
Een groot deel van mijn leven heb ik het gevoel gehad dat ik door de migraine geleefd werd. Bij alles wat ik deed, was ik bezig met een mogelijke aanval, verontschuldigde ik me hiervoor naar anderen en meed ik activiteiten die veel van me vroegen, zoals feestjes en grote evenementen. Doordat ik nu inzicht heb in de grote invloed van leefstijl en voeding op mijn migraine sta ik veel zekerder in het leven, is de angst voor aanvallen nagenoeg weg en me verontschuldigen voor een aanval doe ik zeker niet meer. 
Het grote verschil is dat ik me voelde alsof ik migraine was en nu voel ik me als iemand die soms migraine heeft. Het is alsof ik eindelijk mijn eigen gebruiksaanwijzing heb gevonden en ernaar kan gaan leven.