Bianca Vugts

Diagnose PMDD (premenstrual dysphoric disorder)! Ik moest googelen om erachter te komen wat het was. De dokter legde het uit als de grote kwaadaardige zus van PMS (premenstrual syndrome). Een remedie zou niet bestaan, want hormonen zijn lastig te beïnvloeden. Ik werd naar huis gestuurd met een cocktail van bètablokkers, antidepressiva en de pil om de symptomen te verlichten. 
Antidepressiva, want ik was elke maand een week lang zó prikkelbaar en somber dat ik mezelf alleen voor mijn kinderen mijn bed uitsleepte. Bètablokkers, want de migraine was intussen zo intens en ingrijpend dat ik minstens drie aanvallen per maand had, waarbij ik 48 uur lang brakend in bed lag. Tussen de aanvallen door sluimerde een dreigende hersenmist en vage hoofdpijn. Én de pil, want de migraine, somberheid en algehele malaise hingen duidelijk samen met mijn cyclus. 
Als trainer werkte ik door heel Nederland en België, maar ik durfde amper meer auto te rijden. Ik heb in heel wat hotels geslapen waar ik enkel de binnenkant van mijn ogen gezien heb, omdat ik op de gekste momenten overvallen werd door de migraine. Ik heb meerdere boeken geschreven, maar in de moeilijkste jaren kreeg ik amper meer een zin op papier vanwege de aanhoudende hersenmist. Maar het aller moeilijkste vond ik het schuldgevoel naar mijn kinderen. De vele dagen dat ik door migraine geveld in bed lag, maakten me zo verdrietig. Op die manier liep de prikkelbare somberheid rondom de menstruatie langzaam over in de rest van mijn leven. 
Wat betreft gezondheid was ik als Psycholoog vooral bezig met mentale gezondheid en zingeving. Ik ben een optimistisch mens met een vurige passie voor mijn werk. Ik was slank dus ik kon alles eten, en dat deed ik ook. Ik ben een zoetekauw en hou van alles wat uit de frituurpan komt. Toen mijn hormonen me dwars gingen zitten heb ik geen moment gedacht dat mijn voeding en leefstijl daar iets mee te maken konden hebben. “Het zijn gewoon hormonen, want chocolade, koffie en wijn zijn voor mij geen triggers hoor!”
Totdat ik met een zak vol pillen bij de dokter naar buiten liep. Dit wilde ik mijn lichaam niet aandoen! Ik liet bij een particuliere kliniek mijn bloed, ontlasting en urine testen. Ik wist wel dat ik elk griepje meepakte. Maar mijn algehele gezondheid bleek veel slechter dan ik dacht. Een belabberd darmmicrobioom, een lekkende darm, laaggradige ontstekingen; Ik bleek flink uit balans. Zo’n lichaam wilde ik niet nog verder belasten met medicijnen.
Ik ging me verdiepen in gezondheid en kwam een oceaan aan kennis tegen. Voeding, beweging, ontspanning, toxines vermijden, goed slapen… je zou er stress van krijgen. Op dat moment nam ik het besluit dat ik gewoon goed voor mezelf zou gaan zorgen. Niet vanuit het volgende “moeten” maar vanuit liefdevol verlangen. Ik ben op mijn gemak het “laaghangend fruit” gaan plukken.
Ik leerde eerst gezonder koken en genoot van elk nieuw gerecht en voedzaam soepje dat ik leerde brouwen. Tijdens het roeren in de pan met biologische groenten luisterde ik leerzame podcasts. Na een tijdje leverde me dat net genoeg energie op dat het me lukte om meer met mijn hond te gaan wandelen in de natuur en uiteindelijk zelfs te gaan sporten. De spiraal zette door, en ik kon het opbrengen om ongezonde gewoonten te doorbreken, en er nieuwe voor in de plaats te zetten.
Ik ben intussen 41 maar ik voel ik me gezonder dan toen ik 25 was! Ik ben zelden ziek en heb veel meer energie dan een paar jaar geleden. En de migraine, die is helemaal weg! Op 1 januari lag ik na een veel te korte nacht en een middagje op de bank met een beetje hoofdpijn. Maar ik kon alleen maar dankbaarheid voelen, omdat het me herinnerde aan alle last die intussen van me afgevallen is. Ik had dit nooit voor mogelijk gehouden.
Wat betreft die mentale gezondheid en zingeving die voor mij zo belangrijk zijn? Die kwamen helemaal vanzelf terug. Vroeger dacht ik dat alles om de ziel draaide. Maar die ziel heeft ook een zo gezond mogelijk lichaam nodig om al die mooie dromen mee te verwezenlijken.