Ik ben weer terug na een fantastische tijd in Tanzania. Van een bruiloft tot safari, in tien dagen hebben we zoveel gezien en gedaan dat het voelde alsof we drie weken zijn weggeweest. Tijdens de reis was ik meer ontspannen dan ik me in maanden had gevoeld. Natuurlijk was het vakantie, scheen de zon en hoefden we ons niet te bekommeren om de dagelijkse beslommeringen. Maar er waren meer elementen die me goed deden.

Zo was ik offline en helemaal in het hier en nu. Mijn telefoon heeft twee weken onaangeraakt in mijn backpack gezeten, ik heb zelfs geen enkele foto gemaakt (nee, ook niet tijdens de safari). Het opende me helemaal voor wat er in het moment gebeurde. Ik was met mijn volledige aandacht bij mijn kinderen en de rest van het gezelschap en dit deed onze band goed. Eenmaal thuis leidt het offline zijn tot mooie gesprekken en meer face-to-face contact. Het inspireert anderen om te digiminderen en bewuster met hun telefoon- en appgebruik om te gaan. Op momenten vind ik het wel wat ongezellig en mis ik het om verhalen en foto’s uit te wisselen maar het bevalt verder zo goed dat ik het nog even doortrek tot einde van het jaar.

Tijdens de reis voelde ik me meer verbonden met de natuur en met anderen, maar ook met mezelf en mijn waarden. Zoals authenticiteit (hoe kan ik meer trouw zijn aan mezelf), avontuur (ik houd van reizen en andere culturen maar was dit even vergeten), vertrouwen (op mezelf en het helingsproces), vriendschap (wat mag ik ontvangen en wat wil ik geven), vrijheid (om andere keuzes te maken en af te wijken van de gebaande paden) en zingeving (wat voedt mijn ziel en wat heb ik hier te doen).

Gabor Maté stelt dat ieder mens een conflict ervaart tussen de behoefte authentiek te zijn en de behoefte aan verbinding (gehechtheid), waarbij we vaak ons ware zelf opofferen om geaccepteerd te worden en erbij te horen. Maatschappelijk gezien ligt er een sterke nadruk op individualiteit en mijn verblijf in Afrika heeft me doen inzien dat wij in zekere zin ook in armoede leven, maar dan op sociaal-emotioneel gebied. Door een verlies van verbinding met de natuur (waaronder natuurlijke voeding), onszelf en elkaar (gemeenschapszin), een jachtig tempo en flinke prestatiedruk. Met een ware epidemie aan burn-outs, depressies en chronische ziekten tot gevolg.

De ingewikkelde dans die Gabor Maté beschrijft probeer ook ik reeds jarenlang ten uitvoer te brengen. Misschien is de migraine ook wel een schreeuw om verbinding, om authentiek verbonden te kunnen zijn. Mooi oefenmateriaal voor de aankomende feestdagen.

Wordt vervolgd…