Column

Regelmatig onregelmatig

Rust redt! Dat is het motto van mijn levenspartner. Als piloot moet hij rustig en gecontroleerd blijven opereren als de omstandigheden intens of erg ingewikkeld dreigen te worden. ‘Even tot tien tellen, op je handen zitten en dan pas acteren.’

Kortom, dat vliegen is niet echt mijn ding als ik mezelf hierop beoordeel. Nee, het is leuk om hem zo af en toe te vergezellen tijdens zijn werk, maar daadwerkelijk zo’n ding besturen is toch wel een ander verhaal.

“Rust, reinheid en regelmaat". Het levensmotto van mijn moeder. ‘Niks helpt meer dan rust’. Deze uitspraken zijn mij met de paplepel ingegoten. Net als bijvoorbeeld de veelgehoorde opmerking ‘een stoel heeft vier poten’. Blijkbaar ben ik een wiebelig en onrustig persoon die vrij vlot in de actie kan schieten. Echter…

Door jarenlange levenservaring, vallen en opstaan, mezelf opnieuw uitvinden, weer opnieuw beginnen, succes behalen, pech hebben, falen en rondjes rennen kom ik uiteindelijk weer bij mijzelf uit. Het levenspad gaat niet altijd over rozen en is een grote leerzame les. Nu sta ik anders in het leven dan tien jaar geleden toen ik nog de ambitie had om marcom directeur van een groot concern te zijn.

Tegenwoordig vind ik het vooral waardevol om een vol leven te leiden. Met aandacht voor de mensen om mij heen, zowel privé als zakelijk. Ik merk dat mijn lessen handig zijn geweest om anderen te helpen, soms te behoeden en ook te bewaren voor tegenslagen. En dat voelt best fijn!

Door mezelf niet onderaan mijn prioriteitenlijst te zetten, heb ik meer rust. En dat moet ook wel om overeind te blijven te midden van alle stressoren, belangen en ego’s die in mijn omgeving rondwaren.

Wandelen, bewust de natuur opzoeken, ontspannen, analyseren en mezelf uitspreken zijn voor mij een soort heilige formule voor een fijner leven, fijne samenwerkingen en mooie relaties met mensen. Ik maak van mijn hart geen moordkuil meer, maar ben altijd bereid tot dialoog.

Deze fase, waarin ik dacht nooit terecht te zullen komen, bevalt me prima. Ik hoef niet meer de topdog te zijn. Ik ben liever de begeleider, de coach, de helper en de inspirator. En dat helpt! Het helpt enorm om meer balans te vinden in mijn leven. Meer rust en meer reinheid van hart en ziel en dat op een veel regelmatiger tempo. Tot jezelf komen en jezelf eerlijk onder ogen komen leidt in mijn geval tot meer rust. En minder hoofdpijn!

Kortom, stress en Marja zijn gewoonweg niet erg compatible. En ik denk dat dit voor de meeste mensen geldt. Hoe is dat voor jou?