In de quest voor heling van mijn migraineaanvallen richt ik me naast voeding en leefstijl ook op emoties en gedachte- en gedragspatronen. Hardnekkige patronen voor mij zijn perfectionisme en pleasen. Copingmechanismen die ooit zijn ontstaan om me veilig en verbonden te voelen, maar die nu niet meer nodig en vooral tot last zijn. 
Als hoogsensitief persoon (HSP) is afstemmen op de ander een tweede natuur. Een zekere mate van afstemming is natuurlijk wel handig maar het kan ook te gek. Dan gaat het vooral om de ander en worden de eigen (emotionele) behoeften ontkend. Erachter ligt vaak het willen bewaren van de harmonie en het voorkomen van conflict. Maar van leven naar de verwachtingen van anderen brandt je op. 
Mindbody psychotherapeut Alan Gordon zegt over pleasen dat je dit niet voor een ander maar voor jezelf doet. Om de angst te vermijden die opkomt bij conflict of schuldgevoel. Het negeren van je eigen behoeften is erg, maar niet zo erg als het voelen van de angst die opkomt als er een conflict of schuldgevoel ontstaat. Om minder te pleasen is het belangrijk om je tolerantie voor conflict en gevoelens van schuld te verhogen, aldus Gordon. 
Zoals ik ernaar kijk is migraine eveneens een beschermingsmechanisme voor het niet hoeven voelen van emoties die als bedreigend worden ervaren. Mijn brein ervaart liever de pijn van migraine dan gevoelens van afwijzing, teleurstelling, boosheid etc. Vanwege migraine uitvallen is mogelijk minder erg dan uitvallen om andere redenen, die misschien al van ver teruggaan. Het gaat dan om oude pijn en migraine dient zodoende als afleider van emotionele pijn. 
Wat mij helpt bij het doorbreken van dit gedragspatroon (pleasen) is opmerken wanneer ik het doe en waarom (bewustwording). Ik vraag mezelf af waar ik bang voor ben als ik dit wel of niet zeg of doe. Om de onderliggende angst voor conflict of negatieve gevolgen uit te dagen zeg ik nu tegen mezelf: ‘dan maar niet’ of ‘dat is dan maar zo’. Deze gevleugelde woorden helpen mij enorm om me uit te spreken. Het doorbreken van patronen roept vaak angst en spanning op maar ik zet door omdat ik wil weten wat er aan de andere kant op me wacht. Een pot met goud wellicht. 
Ik moest er een burn-out voor krijgen en 40 voor worden maar dan heb je ook wat.