Verwachtingen. Het leven zit vol met verwachtingen. Verwachtingen die jij jezelf, de ander en het leven oplegt.  
Ik weet niet hoe lang het bij jou heeft geduurd lieve lezer. Maar toen ik eenmaal de stap zette naar de huisarts en de verwijzing naar een neuroloog kreeg, wilde ik ook dat het NU werd opgelost. Die verwachting had ik ook. 
Viel dat even vies tegen! Gelukkig had ik al wel een migraine dagboek bijgehouden. Ik zal je niet meenemen in de afspraken, maar om een lang verhaal kort te houden: Er was geen duidelijk, aanwijsbare, onderliggende oorzaak. Ik deed alles al wat ze adviseerde (voeding, meditatie, naar de fysiotherapeut etc.). Dus het was waarschijnlijk toch stress. Tja en met die boodschap kon ik naar huis. 
Ik verwachtte dat als er minder stress zou zijn, dat mijn migraine zou verminderen. Dat was niet zo. Voor mij was het een combinatie van factoren. Eén van die factoren is gekoppeld aan verwachtingen. 
Ik verwachtte dat niemand begrip zou hebben voor mijn migraine. Ik verwachtte van mijzelf dat ik optimaal presteerde, ook met migraine. Ik verwachtte van mijzelf dat ik me ‘maar niet zo aan moest stellen’. Het is interessant om te onderzoeken welke verwachtingen jij van jezelf en de ander met je meedraagt. In hoeverre zijn deze verwachtingen helpend? 
Voor mij zat de grootste verandering in het accepteren van mijn migraine, mijn zelfliefde vergroten en daarmee de verwachtingen naar mezelf toe aanpassen. En het grappige is, dat wanneer jij je eigen verwachtingen aanpast, je ook de verwachting naar de ander toe aanpast. 
Waarom? Ik hoefde niet meer zo nodig begrip van de ander, want ik kon dat begrip naar mezelf tonen. Ik voelde niet meer de behoefte om mezelf overal te verantwoorden, want ik wist van binnen hoe het zat. Ik hoefde de migraine niet meer te verstoppen, waardoor het meer zichtbaar voor de ander werd en ik het niet meer alleen hoefde te dragen. Er ontstond vanzelf hulp en begrip. Mooie gesprekken, inzichten, zoveel mensen die ook hiermee kampen. 
Hoe mooi is het dat Pacea er daarom is. Zodat we dit kunnen delen met elkaar. 
Wacht niet te lang met delen. Vraag om hulp bij lotgenoten. Deel je verhaal met mensen om je heen. Neem je omgeving mee in wat er speelt. Want je hoeft dit niet alleen te dragen. Je mag jezelf serieus nemen. Dat ben je verplicht aan jezelf. Maak het niet kleiner, stop het niet weg, bagatelliseer je migraine niet, want jij doet jezelf te kort. 
Dat mensen om je heen jou niet serieus nemen, is niet jouw probleem. Trek je dit niet persoonlijk aan. Dit zegt iets over hen. Over hun overtuigingen, over hoe zij in het leven staan. Dus verwacht niet van iedereen begrip. Zorg ervoor dat jij jezelf liefde en begrip geeft. Dat jij mild naar jezelf toe bent. Werk aan je eigen verwachtingen. Vergroot je zelfliefde en word jouw eigen beste vriend(in). Met als resultaat dat jij lekker in jouw vel zit. 

Succes & zorg goed voor jezelf.
Liefs Patricia