Column

No stress!

Hoeveel mensen ken jij die amper of nooit gestrest zijn? Bijna niemand. Hoe erg is dat? Ik vroeg, gewoon om te zien of het me zou verbazen, aan ChatGPT wat de tien belangrijkste veroorzakers zijn van stress.

En ja hoor, binnen de seconde staan ze in al hun herkenbaarheid opgesomd:
1. Werkdruk en werkgerelateerde stress
2. Financiële problemen
3. Relatieproblemen
4. Gezondheidsproblemen
5. Verlies en rouw
6. Verandering in levensomstandigheden
7. Gebrek aan controle of onzekerheid
8. Sociaal isolement
9. Tijdsdruk en multitasking
10. Persoonlijke verwachtingen en perfectionisme.

Helaas heb ik ze allemaal al eens bij de kop gehad. Hoe zit dat met jullie? Ik besluit daarom om deze column te schrijven over het niet hebben van stress. No stress! Heerlijk!

Ik sluit mijn ogen en denk aan mijn favoriete bezigheid; reizen. Genieten van mooi weer, van de natuur, van ontspannen door de dag heen sukkelen met een boekje onder m’n arm, waar ik dan niet eens aan toe kom. Maar dat geeft niet, morgen is er immers weer een dag. Dat lome gevoel van relaxtheid, de warmte om me heen, de geuren en kleuren, de wind, de prachtige aarde, de schoonheid van de zee. Alles even vergeten…

Leuke uitjes plannen, honderden foto’s maken, lachen, allerhande gerechten testen, wandelen, sightseeing, me verwonderen en alles bewonderen. Ideeën opdoen, mensen ontmoeten, culturen leren kennen, muziekstijlen ontdekken, filosoferen over hoe we de mooie zaken in ons eigen leven kunnen implementeren, een en al inspiratie en verrassing.

Tot vlak voor de terugreis, waarbij ik poog om dat relaxte gevoel zo lang mogelijk bij me te houden. Thuisgekomen, na twee dagen werken, is dat gevoel weer verdwenen en begint de stressstroom wederom. De zorgen van alledag, de verplichtingen, de verwachtingen met het gevoel van continu tekortschieten. Zodoende zijn diverse punten uit de top tien weer actueel, vooral omdat er regelmatig en tot mijn grote verdriet weer iets gebeurt wat mijn gewenste rustige leventje danig in de war schopt. En dat is toch zo jammer.

Ik moet ermee dealen en ben daar, zo blijkt na al mijn lentes, niet heel goed in. Kortom, we gaan maar weer door. Let’s go!!