Lange dagen, korte nachten. Het is de maand waarin je slaaptekort kan verwachten, ik sluit mijn verduisteringsgordijnen, zodat de zon niet te vroeg begint te schijnen. Doch om vier in de morgen, maak ik me over slaapgebrek vrij grote zorgen.In het korte donker, met open ogen horizontaal gelegen,Beland ik van de druppel in de slapeloze regen.
Met slaapgebrek gebroken door de dag, is de nacht iets waar ik naar uitzien mag. Helaas, wanneer dat moment is gekomen - en ik hopelijk fijn kan dromen - is het wederom een teleurstelling van formaat wanneer het om lekker slapen gaat. 
Mijn gedachten gaan van links naar rechts en schieten in mach 1 door mijn hersenpan, en dat alleen omdat ik zo vreselijk slecht in slaap vallen kan. 
De frustratie viert hoogtij rond de klok van vijf, want ik heb zo’n last van een oververmoeid lijf.De zon komt op, de dag komt eraan, terwijl ik verlang naar nog wat uurtjes met volle maan.
De kreten ‘rust redt en niks helpt meer dan rust’ herhalen zich keer op keer. Ik sta maar op en hoor het vast en zeker vannacht nog een keer, nog een keer of meer.
Dit vreselijk slechte gedicht is de pennenvrucht van slapeloos liggen in mijn bed zonder AI te gebruiken. Er wordt beweerd dat creativiteit in de nachtelijke uren hoogtepunten bereikt, maar het enige wat ik wil is mijn ogen luiken. 
In plaats daarvan bracht mijn laptop soelaas in deze slapeloze staat. Zoals je ziet, rijm ik nog slechter dan de slechtste rapper van de straat. (even naar luisteren, dit is echt geniaal)
Slecht slapen is funest voor een fijn en actief gevoel,Dan weet je vast ik hiermee - wil zeggen.Zonder rust in m’n hart en in m’n bovenkamerDenk ik weleens ‘waar is de man met de - knuppel’.
Zoals je ziet doe ik mijn best er nog het beste van te maken,Maar alsnog ga ik deze verwoede poging nu stoppen.
Good night, take care, kind regards, yours truly,We zien elkaar fris en fruitig met ‘n goed humeur in juli.