Must sleep modus
Ik moet nu echt slapen.
De minuten tikken weg en veranderen in uren. Morgen heb ik een bomvolle dag. Dus ik heb mijn slaap hard nodig. Maar mijn hoofd is er mee aan de haal. Mijn gedachten vliegen alle kanten op. Een ingewikkeld gesprek dat op de planning staat, bereid ik nog een keer in mijn hoofd voor. Ik loop alle scenario’s langs. “Wat als die persoon dit zegt?”, “wat als er dat gebeurt?”, ‘Hoe kan ik dan reageren?’. Mijn hoofd maakt overuren. En opnieuw komt de gedachte: JE MOET NU SLAPEN!
Okay, ik probeer aan niks te denken. Focus op mijn ademhaling.
‘De kwaliteit van je slaap bepaalt de kwaliteit van je dag’.
Mooie uitspraak en dat kan wel zo zijn, maar wat als je niet kunt slapen? Ik kon mijn uitknop niet meer vinden. Ik stond altijd aan. Ook ’s nachts. Het vervelende was dat mijn slechte nachtrust mijn migraine uitlokte. En no way dat ik overdag niet dat gesprek zou doen of die taken. Dat kon toch niet? Dus ploeterde ik maar door.
Ik zat in een neerwaartse, vicieuze cirkel. Dit moest ik doorbreken. Mijn slaap moest beter. Mijn migraine minder. Wat had ik daarvoor te doen? Het antwoord voor mij was: rust pakken. Ontprikkelen. Niet pas ’s avonds, maar tussendoor. Mijn dagen minder vol plannen en bewust rustmomenten inplannen.
Vanaf het moment dat ik dit structureel ging doen, verbeterde langzaam mijn slaap en verminderde mijn migraine. Stapje voor stapje. Nu is rust onderdeel van mijn dagelijkse routine. Nog steeds mag ik hier focus op hebben en weet ik dat rust één van de radars is die ervoor zorgen dat ik beter slaap en minder migraine ervaar. Die andere radars van dit rad zijn beweging, voeding en voldoening/plezier. Zolang die radars in beweging blijven, geniet ik lekker van mijn slaap.
Zorg goed voor de kwaliteit van jouw slaap. Sweet dreams.