Elke dag een beker melk drinken was de normaalste zaak van de wereld toen ik opgroeide. Het hoorde er gewoon bij. Net als vlees eten. En als dochter van de bakker, heel veel brood eten. Zo heb ik ook geleerd om snel te eten, want je moest daarna snel weer door in de lunchroom en bakkerij van mijn ouders. Een soort van ‘hap, slik en door’.

Eten moest makkelijk zijn, snel te maken. Het was altijd druk en gehaast rondom eten. Mijn fijne eetassociaties van vroeger zijn de uitgebreide brunches op zondag en het gezellige avondeten op zondag. Daar denk ik met plezier aan terug.

Verder was het functioneel, snel, oerhollandsoer-Hollands en vond ik het niet altijd even smaakvol. Zeker de groenten niet. Dus ik kreeg een aversie tegen groenten en bepaalde maaltijden.

Nooit was ik me er vanervan bewust dat deze conditioneringen en gedachten over eten mijn relatie met voeding bepaalde en invloed had op mijn huidige eetgewoonten en keuzes. Dit werd met name interessant toen ik een ander voedingspatroon wilde aanleren. Waarom ik dit wilde? Ik neem je mee.

‘Melk is goed voor elk’. Die leus is ingeprent bij mij. Ik herinner me nog dat we in mijn eerste jaren op de basisschool schoolmelk kregen. De normaalste zaak van de wereld. Iets waar je nu niet meer mee aan hoeft te komen met alle allergieën en intoleranties.

Waren deze vroeger er dan niet? Ik denk van wel. Echter beschikten we niet over de kennis die we nu hebben. Dus als reactie op je buikpijn of dat je je niet lekker voelde, werd gereageerd met ‘stel je niet aan’. Niet alle allergieën uitten zich extreem. Er zijn veel sluimerende allergieën, die wel iets doen met je immuunsysteem, maar waar niet een directe, hevige reactie op ontstaat. Waardoor het moeilijk te herleiden is, waar die buikpijn of die verkoudheid vandaan komt.

In mijn vorige column nodigde ik je uit om te gaan samenwerken met je lichaam. En dit is precies wat ik de laatste jaren meer en meer ben gaan doen. Luisteren en onderzoeken wat mijn lichaam nodig heeft om zo weer dikke vriendjes met mijn lichaam te worden. In plaats van weerstand te hebben tegen die hoofdpijn en migraine, het gebrek aan energie of welke andere klacht ik ook had.

Eén van de dingen wat op mijn pad kwam, is een traject waarbij ik een uitgebreide allergie test onderging. En wat bleek: mijn lichaam kan niet tegen melk en mosterd. Hierdoor was mijn immuunsysteem continu actief. Want hoewel ik geen melk dronk, was ik verzot op kaas en zit er in veel producten melk.

Het advies van deze voedingstherapeute was om direct voor minimaal 6 maanden geen melk binnen te krijgen en ook om tijdelijk geen gluten te eten. Ik, als dochter van de bakker, geen gluten eten. Dat rijmt niet. Dat klopt niet. Als ik met één ding nog meer ben opgegroeid dan melk, is het wel brood. Dit advies en deze uitslag van de test nodigde mij uit om mijn voedingspatroon om te gooien.

Enthousiast ging ik hier mee aan de slag. Maar wat bleek voor mij: het is niet even iets anders in je mond stoppen, ‘gewoon’ iets anders aanleren. Want ‘gewoon’ wat anders eten, een aangepast dieet aanmeten, dat werkte voor mij niet. Na enkele weken viel ik weer terug in mijn oude patroon.
Ik wilde structurele verandering en daarvoor had ik op een diepere laag hiermee aan de slag te gaan. Ik had mijn relatie met voeding onder de loep te nemen.

Ik liep namelijk tegen een muur met weerstand op. Weerstand in mijzelf. Precies om de gedachten die ik eerder noemde. Precies om het verhaal wat ik mezelf vertelde: ‘brood hoort bij mij’, ‘eten moet snel’, ‘eten is vulling’, ‘hap, slik en door’.

Opnieuw leren eten, met aandacht eten, luisteren naar mijn lichaam. Plezier krijgen in eten, wat vind ik echt lekker? Beter leren proeven, voelen waarmee ik mijn lichaam voed. Wat geeft mijn lichaam energie. Elke keer maak ik hier stappen in. En soms een stapje terug.

Ik vind het niet altijd makkelijk, maar deze weg brengt mij op lange termijn meer. Een structurele, blijvende verandering. Ik voel me al meer energiek, slaap beter en mijn lichamelijke klachten zijn vele malen minder of weg.

Ik leer in dit proces om mild te zijn voor mezelf. Iets wat er al ruim 35 jaar in zit, krijg je niet zomaar omgebogen. En elke keer dat ik het moeilijk heb, laat ik me liefdevol inspireren door deze quote:

‘And I said to my body softly: ‘I want to be your friend’.
It took a long breathe.
And replied: ‘I’ve been waiting my whole life for this’. ‘

- Nayyirah Waheed

Lieve jij. Jouw lichaam heeft de wijsheid in zich. Leer luisteren. Leer samenwerken. Onderzoek. Wat heb jij nodig? Waar vul en voed jij je mee? En wat is gezonde voeding voor jou? En denk hierbij niet alleen aan letterlijke voeding, maar ook de voeding voor je mind, de voeding voor je soul. Hoe staat het met jouw voldoening? Welke gedachten prop jij in je hoofd? Alles is voeding. Zorg jij voor een gezonde bodem, zodat jij alles, vanuit liefde voor jezelf, kan laten groeien?

Take care en voel je vrij om jouw verhaal met mij te delen. Ik denk graag met je mee.

Liefs Patricia