Laat het gaan, laat het los. Horen of zeggen jullie dat ook zo vaak? Hoe makkelijk of moeilijk is dat eigenlijk? 
De angst voor het loslaten van het vertrouwde of bekende zou misschien een rol kunnen spelen. Maar ook, in het geval van migrainepatiënten, kan het gevoel van afhankelijk zijn van bijvoorbeeld medicatie een rol spelen. Want wat als je stopt met medicatie, kan dat wel? Red je dat wel? Wat zou er gebeuren als er door economische of andere omstandigheden ineens geen medicatie meer te krijgen is? Of dat je medicatie niet meer vergoed wordt? Of zit je met het dilemma van langdurig medicatiegebruik en ben je bang voor de ongewenste mogelijke bijwerkingen? Ik wil je geen angst aanpraten, maar dit soort vragen stel ik wel aan mezelf.
Anderzijds, als je migraine hebt, en je op eieren loopt door je leven om triggers uit de weg te gaan, wat blijft er dan over van je kwaliteit van leven? Is je kwaliteit van leven dan beter met medicatie in plaats van met continu het accent op leefstijlverbeteringen als manier om migraine te verminderen? 
Laat het los. Dat klinkt zoveel makkelijker dan het daadwerkelijk is. Daarom is het zo belangrijk om hulp te krijgen bij het uitdokteren van de knelpunten en daarin een weg zien te vinden. Migraine is geen eenheidsworstaandoening. Het is sterk individueel bepaald en de manier van behandelen of ermee dealen is dat ook. 
De bewijzen stapelen zich op dat bepaalde leefstijlaanpassingen grote verschillen kunnen maken in het leven van migrainepatiënten. Maar, je wilt wel op een zo normaal mogelijke manier je leven kunnen leven. Je wilt vermoedelijk niet ingeklemd zitten in vaste structuren met protocollen die gelden voor de rest van je leven en die je amper los durft te laten als het gaat om bijvoorbeeld het samenleven met anderen, het op vakantie gaan of bij zoiets simpels als het uiteten gaan met collega’s. Allemaal uit angst voor een aanval. Voor meer pijn, voor verminderde kwaliteit van leven, voor het beperkt zijn door je aandoening.
Daarom ben ik zo'n voorstander van op een holistische manier bekijken en het onderzoeken van de aandoening om tot de individuele kern van het probleem te komen. Niet om mezelf vast te zetten in strenge regels of in het jarenlang gebruik van medicijnen, die ik persoonlijk vaak zie als chemicaliën, maar om mezelf te bevrijden. Om meer grip te hebben op mijn gezondheid. Om beter bij te kunnen sturen, te kunnen navigeren, anticiperen en te laveren in mijn leven. Voor meer kwaliteit van mijn leven. Om externe factoren die mij besturen los te kunnen laten en zelf meer regie te hebben. 
Het klinkt bijna utopisch, maar met enige discipline, bereidheid om eerlijk naar jezelf te kijken en meer verantwoordelijkheid te gaan nemen voor je leven is dit heel goed haalbaar. Met een beetje hulp, bijvoorbeeld van Wardell, hoef je niet bang te zijn om los te laten, maar kan je je migraine anders gaan vasthouden. Liefdevol. Het hoort bij je, maar je hebt er minder hinder van.