Duizend en één nacht: een waargebeurd verhaal
“Duizend, negenhonderdnegenennegentig, negenhonderdachtennegentig,.... Oh ja, even verliggen, ontspan… negenhonderdzevenennegentig…”
Welkom! Ik heet je van harte welkom in mijn hoofd. Mijn overvolle, drukke hoofd waar altijd plek is voor meer bedrijvigheid, reuring en activiteit. Waar je kan rondstruinen tussen ideeën, gedachten, en waar je gratis naar muziek kunt luisteren. Ook naar nummers uit onverwachte playlists die je zelf nooit zou opzetten. Ikzelf overigens ook niet, maar dat terzijde. 's Nachts is het feest! Partytime!
Zo bereid ik me voor op een nacht waarin er altijd iets te doen is:Stap 1: ‘s avonds voor het slapen gaan even een wandeling maken met de hondjes.Stap 2: rustig warm douchen om fris en fruitig mijn matrasmaatje op te zoeken.Stap 3: ontspanningsoefeningen doen, diep ademhalen, mond, kaak en oogkassen ontspannen en daarna wegdrijven in een diepe, droomloze slaap.
Echter…
Als ik dan tot rust kom en het de bedoeling is om een goede nacht te maken met flink wat uurtjes slaap, barst het feestgedruis in volle hevigheid los. De batterij lijkt weer geheel en al te zijn opgeladen, de ogen gaan open en de hersenspinsels draaien op volle toeren. Ik ben helemaal party ready! Ik ben er klaar voor! En dat zonder party drugs.
Halverwege de nacht, rond de klok van vier, beland ik op een tropisch feest. De hitte slaat in volle hevigheid van mij af, en mijn armen en benen doen bijna pijn. Heb ik te veel cocktails op? Absoluut niet! Ik drink amper. Toch voelt het alsof ik een fles tequila achterover heb geslagen, inclusief larve. Dekens af, dekens over, dekens af, dekens over… het lijkt wel een salsa!Met het besef dat het alweer bijna tegen de ochtend loopt terwijl het daglicht door de gordijntjes begint te schijnen, kom ik op het idee om alvast de planning van de volgende dag door te nemen. Een goed voorbereid mens telt immers voor twee weet mijn moeder mij altijd te vertellen. Tijdens het verduren van de hittegolf vraag ik me af of ik mijn wekker überhaupt gezet heb. Ik ben nogal vergeetachtig de laatste tijd. Even kijken! En ja! Okay, what’s next, ummm, hoe laat heb ik morgen mijn eerste afspraak? En waar? Ja, dat weet ik wel. Of toch even controleren voor de zekerheid? Check!
Het luide gesnurk naast mij brengt het slechtste in mij naar boven. In plaats van een flinke tik uit te delen, zoek ik naar mijn oordoppen. Ik ga het nog even proberen! Slaap lekker allemaal. Ik ben er benieuwd naar of jullie dit non slaapverhaal herkennen. Of is er toch iets serieus mis met mij?