Het is vakantietijd! We, mijn 83-jarige moeder en ik, verheugen ons op de all-inclusive vakantie in de Griekse zon. In gedachten hoor ik de met Arabische invloeden doorspekte Griekse muziek en denk ik aan verse moussaka, de pittoreske dorpjes, de gezellige haventjes met talrijke restaurantjes. Och, wat een vooruitzicht. Nog een paar weekjes…

En dan sta je ‘s ochtends in het restaurantgedeelte van het all inclusive resort. Het gekletter van borden, bestek, de muur van praatgeluiden met een enkele huilende baby tussendoor vult de akoestiek van de ietwat ongezellig aandoende eetzaal. De overvolle buffetten met de meest uiteenlopende gerechten lachen je toe en nodigen je uit om overal iets van te proberen.

En zo gaat het fout, maar ach, we zijn op vakantie, dus nu mag het. Na de chemische cappuccino, uit een apparaat waarvan je de binnenkant liever niet wilt zien en het sapje met sinaasappelsmaak van de tap is het tijd om het buffet eens nader te bekijken.

Een full English breakfast mag aan mijn neus voorbijgaan. Die witte bonen in tomatensaus in de vroege ochtend heb ik nooit helemaal kunnen begrijpen. Maar het brood is zo lekker vers en anders dan in Nederland, daar kan ik dan niet van afblijven. Een sunny side up eitje is gezond, wat fruit ook, maar die lekkere zoete broodjes, dat is dan weer een minder goed idee. Toch, desalniettemin en in het kader van ‘het overkwam me gewoon’ komt er een op mijn bord terecht.

Na nog een chemische cappuccino bedenk ik me dat dit niet de gewoonte van de week moet worden tijdens ons verblijf. Maar lastig is het wel.

De warmte is heilzaam. Met twee heupprotheses is het bewegingsapparaat soms stram in de Nederlandse kou. Op Kreta is het vooralsnog geen enkel probleem voor mij om als een jonge hinde de onregelmatige stoepen en trappen op en af te klimmen. Heel bevrijdend.

Toch, na deze week waarin het ontbijtbuffet te gevarieerd was om normaal te worden genoemd en als gevolg daarvan dagelijks op smaak en versheid door ons beoordeeld moest worden, drong het besef door dat een week op vakantie onder de gegeven omstandigheden niet zo gezond is. Mijn vaste supplementen heb ik te vaak in de koffer gelaten en ik voel dat ik moe word.

Thuisgekomen pak ik mijn oude gewoonte van het etiketten lezen en het pure eten weer op. Veel fijner. Ik ga weer vrolijk aan het werk. Voor een ieder die nog op vakantie gaat: veel plezier en gezondheid gewenst. Voor een ieder die wel op vakantie wil, maar dat niet kan: hou vol en maak er hier het gezondste en leukste beste van.